Priča o institucionalnom obrazovanju u Cazinu počinje 1867. godine kada je Uredbom Vilajetske vlade u Sarajevu osnovana Medresa. Prvim muderisom imenovan je Mustafa ef. Sidki Ćišić, rodom iz Mostara, koji je ovdje službovao do svoje smrti 1882. godine (njegov mezar može se vidjeti u dvorištu Medrese). Prilikom vojnih operacija za austrougarske okupacije BiH 1878. godine prvobitna drvena Medresa je spaljena. Do izgradnje novog objekta Medrese došlo je 1890. godine koji i danas postoji. Cazinska Medresa je radila do 1920. da bi te godine bila zatvorena zbog loših materijalnih prilika.

Prva građanska osnovna škola u Cazinu sagrađena je krajem 19. stoljeća, za vrijeme austrougarske uprave, i nalazila se na današnjem Gradskom trgu kod Policijske stanice. Približno u istom periodu osnovane su škole i u Osredku, Pećigradu i Tržačkim Raštelima. Tridesetih godina prošlog stoljeća, za vrijeme Kraljevine Jugoslavije, sagrađena je u centru Cazina velika osnovna škola i svečano otvorena 1938. godine (danas zgrada Stare gimnazije), dok je u isto vrijeme stara osnovna škola porušena. U predratnom razdoblju poseban doprinos u razvoju obrazovanja u cazinskom kraju dao je učitelj Hasan Mujezinović koji je službovao u Pećigradu.

Poslije Drugog svjetskog rata, cazinski kraj bio je među najzapostavljenijim po pitanju školstva. Po završetku rata radilo je svega 13 škola sa svega 16 učitelja i ukupno 953 učenika, a već 1955. godine radile su 34 škole i u njima 57 učitelja s preko 3 500 učenika. U nižoj gimnaziji 1954. bilo je samo 48 učenika da bi naredne godine njihov broj porastao na 254 učenika. Iz navedenog, vidljiv je rapidan razvoj obrazovanja u Cazinu u godinama koje su uslijedile poslije Drugog svjetskog rata. Tako su 1980. godine osnovne škole u Cazinu brojale čak 11 500 đaka, dok je u isto vrijeme srednje škole pohađalo 2000 učenika.

U sklopu ovog sveobuhvatnog razvoja obrazovanja, povodom Dana mladosti, 25. maja 1969. godine otvorena je novosagrađena Osnovna škola „Nurija Pozderac“ u Cazinu. Novu školu cazinskim učenicima predala je na korištenje Sadeta Pozderac, kćerka Nurije Pozderca, čije ime je dobila ova najveća i najljepša škola na području Cazina. Nova škola imala je 16 učionica, nekoliko kabineta, biblioteku, kuhinju i fiskulturnu salu. Za izgradnju i opremu nove škole utrošeno je 2 800 000 tadašnjih dinara. Sve dok nije otvorena savremeno opremljena zgrada osnovne škole u Cazinu, cazinski osnovci pohađali su nastavu odvojeno na tri različita mjesta, u Staroj gimnaziji, zgradi Medrese i u tzv. Opštinskoj kući.